از وبلاگ ماه پیشونی:
"هر آغازی پايانی دارد.......و هر پايان را آغازيست.......اميدوار بودم اين پايان بين من و تو جدايی نيافکند اما انگار که اين پايان اغاز سفريست....سفری تا بينهايت......هر سفر را آغازيست و آغاز سفرم پايان حرف من با توست......ولی هميشه احتمال بازگشت هست......بازگشت به سوی تو.....گرچه مرا نخواستی.......گرچه از تو نبودم........و نخواهم بود.......هرگز.........."
در حالی که یکی لحظه لحظه تولد فرزندش را ثبت می کند ،دیگری نوشته ها و خاطرات را جا می گذارد ومی رود .....
شاید زیبایی این زندگی به تقابل و شادی و غم ها ،آمدن ها و رفتن هایش باشد
آری این آمد و شد رسم غریب همین زندگی ست.
کوچ معصومانه ماه پیشونی و تولد مانی،نوشته های دوستاشتنی فرناز قاضی زاده از تولد پسرش و پیامهای تسلیت دوستان و خوانندگان وبلاگ "فروزان"جلوه ای دیگر از این تقابل است......