وقتي اين مطلب پاييني را مي نوشتم ياد يه تجربه جالب از چت با يك لبناني افتادم.چند وقت پيش در يكي از روم هاي ياهو با يك لبناني آشنا شدم ،كمي در مورد اسلام و كشورش و اينجور مسائل حرف زديم تا رسيديم به مسئله فلسطين،نظرش رو در مورد بمب گذاري هاي شهادت طلبانه(انتحاري)پرسيدم و گفت كه كاملا موافقه واگر بتونه خودش هم يه روزي دست به اين كار خواهد زد.من گفتم اينگونه واكنش ها تاثيربدي بر روي افكار عمومي جهان داره و موقعيت شما رو با اينكه مورد ظلم واقع مي شيد تضعيف مي كنه واز طرف ديگر شما براي زمين آدم مي كشيد و اسرائيلي ها هم براي زمين آدم مي كشند يعني هردو شما به خاطر زمين حاضريد آدم هاي بي گناه رو قرباني كنيد ، پس شما با هم فرقي نداريد.
وقتي اين حرف رو زدم در حد انفجار عصباني شد ،مدام مي نوشت:الله اكبر،الله اكبر و مي گفت كه خيلي جاي افتخاره كه يه ايراني اينطور حرف مي زنه…
هر چقدر سعي كردم بيشتر براش توضيح بدم ،راضي نمي شد سر آخر گفتم دوست من ،برادر من كشور ما براي دفاع از شما هزينه هاي زيادي پرداخته ،پس اين حق منه در اين مورد اظهار نظر كنم،در جوابم گفتكه نه! دفاع از ما وظيفه شماست چون مسلمانيد و هيچ حقي نداريد…آخرش هم هرچي مي نوشتم جواب نمي دادو بدن خداحافظي آف لاين شد.
نظر شما در اين مورد چيه؟ حق با كدوممون بود؟…