این روزها مشغول خواندن کتاب تراژدی دمکراسی عمادالدین باقی هستم.با اینکه اکثر مقالات کتاب را قبلا جداگانه در روزنامه ها خوانده ام ولی حسی که الان از خواندنشان به من دست می دهد اصلا آن موقع نداشتم.همینطور وقتی عالیجناب سرخپوش گنجی را می خوانم ، انگار اولین بار است که آن مقالات را می بینم.به نظرم چون در آن دوران در کوران حوادث بودیم و هر روز با نوشته های متنوع از این دست در هر روزنامه و هفته نامه ای برخورد می کردیم ،چندان عمق آن مطالب برایمان مکشوف نمی شد و الان دراین خلا انتظار و خمودگی بیشتر می توان به ارزششان پی برد.
![[Powered by BLOGGER]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}