سالهای اخیر هر گاه از بکارگیری حداکثر توان و ظرفیت نیروهای سیاسی و اجتماعی برای حمایت از حرکت ها و اعتراضات مدنی سخن گفته شده است ، همواره عده ای به نا امن شدن فضا و بهم خوردن آرامش جامعه اشاره کرده اند،گویی اعتراضات سیاسی و وارد شدن به این عرصه با تمام توان و پتانسیل مردمی ،دانشجویی و مطبوعاتی مساوی آشوب و درگیری های خیابانی است .حال آنکه حد اقل در دو مورد اخیر ،یکی جریان بازداشت نماینده ی مردم همدان و دیگری حکم آقاجری،بر همگان ثابت شد که پیگیری مجدانه ،صریح وتوام با احساس مسئولیت دولت و مجلس در کنار اعتراضات آرام دانشجویی و مطبوعاتی، در موارد اینچنینی بسیار موثر خواهد بود.
در مورد حکم آقاجری به نظر من ،نوع واکنش رهبر به آن، خود نشان دهنده عقب نشینی آشکار از حکم اولیه وتمکین از نظر مجامع ومحافل اصلاح طلبانه ومردمی ست.
بدیهی ست با اینگونه روش ها نمی توان تغییرات اساسی و بنیادین در ساختار سیاسی ایجاد کرد ولی حداقل دو هدف زیر را محقق خواهد نمود:
1. برخورد فعال ،پیگیر و شدید ،احتمال تکرار چنین وقایعی را به حداقل می رساند.
البته منظور از "تکرار چنینی وقایع"،نه از نظر ماهوی بلکه به لحاظ شکلی ست.بریهی ست که بقا و دوام بسیاری جز با به کارگیری زور و خشونت استمرار نخواهد یافت . اما همانگونه که پس از حادثه 18 تیر ،نیروهای پلیس در رویارویی با دانشجویان با حداکثر دقت و آرامش برخورد می کنند(به عنوان مثال مقایسه کنیدسخنان سردار طلایی با دانشجویان رابا تهدیدات فرمانده ی حاضر در کوی دانشگاه در شب 18 تیر)یا همان طور که پس از ماجرای بازداشت لقمانیان ، اعتراضات گسترده دانشجویی و پافشاری و تاکید در خورد توجه نمایندگان مجلس و شخص کروبی ،منجر به ختم ماجرا با وضعیتی آنچنان شدو باعث گردید تا از آن به بعد قوه قضاییه در برخورد نمایندگان با دقت و وسواس بیشتری داشته باشد، واکنش های گسترده و پیگیر به حکم اقاجری قطعا تاثیرات خود را بر قوه قضاییه وکلیت نظام در صدور چنین احامی خواهد گذاشت.
2. از سوی دیگر ، چنین واکنش هایی جامعه و بخصوص گروهای دانشجویی و محافل مطبوعاتی را از رکود و رخوت و بی تفاوتی خارج ساخته به برخورد فعالانه وامی دارد. سکوت و سکون ،عاقبتی جز شیوع بی اعتمادی ونا امیدی، ایحادفضای سیاسیِ رادیکال و ستیزه جو و جوِ مملو از شایعه و جامعه ای منفعل و بی تحرک نخواهد داشت و حاصل آن گوشه نشینی و کناره گیری نیروهای نخبه وموثر و دامن زدن به آشوبهای محدود وکور -چنان که در برخی شهر های کوچک و بزرگ و به بهانه های مختلف شاهدبوده ایم- خواهد بود وقطعا بیش از هر چیز به حاکمیت خفقان و سرکوب و خشونت کمک خواهد نمود.
![[Powered by BLOGGER]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}