عبد الله نوری چه پس ار این، سکوت کند و گوشه نشین شود و چه همچنان به راهش ادامه دهد ،فرقی نمی کند ،او دینیش را به حرکت آزادیخواهی ملت ایران ادا کرده است –عمدا می گویم حرکت نه جنبش ،چرا که به هیچ عنوان ویژگی های یک جنبش را برایش قائل نیستم.-و این ملت همواره مدیون او خواهد بود که با شجاعت و جسارت تمامی تابو های یک نظام را به چالش کشید و علی رغم همه فشار های سه سال زندان ،هر گز در خواست عفو نکرد هرچند می دانست که کوچکترین اشاره اش بسیاری را به مراد خواهد رساند که جز خرد کردن و شکستنش،هدف دیگری نداشتند و حسرت یک آخ را بر دلشان گذاشت.
(هر چند از بازی های سیاست نگرانم ولی مدام به خود می گویم که نباید بدبین باشم..زمان همه چیز را مشخص خواهد کرد...)