در مورد دفاعیات امروز عباس عبدی در دادگاه و اظهاراتش در مصاحبه مطبوعاتی پس از آن ذکر چند نکته مهم است:
اول انکه با توجه به پوشش خبری گسترده صدا و سیما بر اخبار و گزارشات دادگاه و پخش مشروع دفاعیات عبدی و وکیلش و نیز مصاحبه وی با خبرنگاران ،آنچه واضح است اینکه این دادگاه نیز قطع یقین همانند پرونده کنفرانس برلین بهانه ای برای تصفیه حساب با چند فرد خاص است نه بیشتر، تا بدین وسیله جو و فضای خاص بر جامعه حاکم گردد.
از سوی دیگر نوع دفاع عبدی که بسیار کوتاه و از روی نوشته با ادبیاتی کلیشه ای ادا شد ، فرمایشی و نمایشی بودن روند دادگاه را بیش از هرچیز ثابت می کند.
نکته جالب توجه دیگر مصاحبه مطبوعاتی ترتیب داده سده برای وی بود.
تا کنون هرگز سابقه نداشته است که پس از دادگاه به این شکل برای یک زندانی یک پرونده قضایی مهم و حساس که شامل جرم سنگینی چون انتقال اسناد محرمانه به خارج از کشور و جاسوسی می شود چنین امکانی برای دفاع در نظر گرفته شود ، که خود دلیل دیگری بر طراحی و هماهنگی کامل در اجرای سناریوی دادگاه امروز می باشد.
اما نکته مبهم اینجا ست که چه روند و جریانی عبدی را بدین جا رسانده است؟ چراکه او دیگر بهنود و نبوی و قوچانی نیست که زندان ندیده و ناآگاه به پیچ و خم و پشت پرده ی سیاست باشد.
فردی چون او آنگاه که در چنین شرایطی قرار می گیرد وچنین سخن می گوید قطعا در شرایط نامتعارف غیر معمولی بسر می برد.حال اینکه این شرایط از جنس همانی ست که محمد رضا خاتمی پس از دادگاه "شرایط غیر عادی " خوانده یا نه، امری ست که زمان آن را مشخص خواهد نمود.