پس از توقیف دسته جمعی مطبوعات اصلاح طلب و تجربه ی تلخ محافظه کاران از انتخابات مجلس ششم ، اراده ای بسیار قوی و مقتدر، براین تحقق یافته که به هیچ عنوان امکان بازسازی چنان فضایی که منجر به انتخابات گشت و بسیاری را بی اعتبار ساخت، مهیا نشود.از طرف دیگر این اراده ، با طیفی از روزنامه نگاران مشکل اساسی دارد و ورود مجدد آنان به این عرصه را زمینه ساز ایجاد جو سال 77 -78 می داند و از این رو با هر نشریه ای که به گونه ای به اینان منتسب باشد با حساسیت فراوان برخورد خواهد نمود.
این استراتژی در هر دوره ای که تعداد نشریات اصلاح طلب فزونی یافت و بیم راه اندازی جبهه ای هماهنگ از سوی آنان احساس شد، پیگیری شد و نمونه اش را در مورد هفته نامه گوناگون، روزنامه های نوسازی ، بنیان ، دوران امروز و اخیرا بهار شاهد بودیم.
پس از انتخابات مجلس سال 78 و ازدست دادن تمام وجه و مشروعیت بسیاری از مراکز قدرت که در سال های اخیر از مصونیتی آهنین برخوردار بوده اند ، روزنامه ها به کابوس محافظه کارتبدیل شده اند ، کابوسی که برای مقابله با آن نشان داده اند که حاضرند بالاترین هزینه ها را بپردازند واز تمامی اعتبار و ارزشمند ترین مهرها یشان مایه بگذارند.