یکی از مهم ترین شعار های مخالفان جنگ در سراسر دنیا ، محکوم نمودن امریکا به تلاش برای تسلط بر نفت عراق بوده است. چه با آنان موافق باشیم وچه مخالف، نکته ای که به هیچ عنوان نمی توان از آن چشم پوشی کرد ، حجم عظیم منابع سر شار نفتی عراق است.
عراق با میدان های نفتی با ذخیره به حجم بیش از 110 بیلیون بشکه ، بزرگترین دارنده ذخایر نفت جهان پس از عربستا ن سعودی ست. وقتی عظمت این رقم مشخص خواهد شد که بدانیم کل حجم ذخایر نفتی آمریکا کمتر از 30 بیلیون بشکه می باشد. شاید نتوان باور کرد که عراق هم اکنون ششمین تامین کننده نفت خام وارداتی آمریکا است.( لازم به ذکر است که امریکا در حال حاضر به طور متوسط 9.1 میلیون بشکه در روز نفت وارد می کند .)
نقش قیمت نفت بر اقتصاد امریکا غیر قابل انکار است. به گونه ای که هر ده دلار افزایش در قیمت نفت تا 100 بیلیون دلار میزان مالیات دریافتی از شهروندان آمریکایی را افزایش خواهد داد. در حالی که اگر قیمت نفت به حدود 20 دلار در هر بشکه برسد ، بیش از 150 بیلیون دلار به اقتصاد آمریکا تزریق خواهد نمود. این قیمت ، نرخ نفت در پشت پمپ را که در حال حاضر حدود 1.75 دلار برای هر گالن است به 1.35 دلار خواد رساند که در جای خود موجب 225 دلار صرفه جویی به ازای هر گالن در سال خواهد شد.
بدین ترتیب اگر تسلط امریکا متحدانش بر منابع نفتی عراق ، موجبات مالکیت و استفاده های شخصی آنان از نفت مرغوب و با کیفیت عراقی را فراهم نکند ، و فقط نظارت و نفوذ آنان بر چگونگی عرضه و توزیع آنرا سبب شود،بسیاری از کشور های منطقه - منجمله ایران ، و عربستان و..- و حتی اوپک را برای کنترل بازار نفت خلع سلاح خواهد کرد.
در اختیار گرفتن منابع نفتی عراق ، مدیریت قیمت نفت اوپک را- که اخیرا حدود قیمت نفت را بین 22 تا 28 دلار محدود می کند-دستخوش تغییرات ناخواسته و عمیقی خواهد نمود. تغییراتی که آینده ی سیاسی و اقتصادی کشور های تولید کننده ی نفت و به خصوص دولت های منطقه را دگرگون خواهد کرد.
![[Powered by BLOGGER]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}