اول اردیبهشت روز سعدی ست. سعدی ،مرد عیاش ِ خوشگذرانی که به حق استاد مسلم ِ ادبیات فارسی می خوانندش ؛ چرا که هر چه آفریده - چه نظم و چه نثر - در اوج قرار دارد. اگر غزل حافظ محبوب است کسی هرگز یادی از مثنویاتش نمی کند. اگر غزل و مثنوی مولوی همواره بر زبان هاست ولی نثر او هرگز چنین جایگاهی ندارد. اما شیخ اجل ، نثرِ سهل و ممتنع گلستانش همان قدر دلنشین است که مثنویِ بوستانش و نیزغزل ها و قصایدش. حتی شاید زیباترین قطعه فارسی هم باید از آنِ او دانست:
گِلی خُوش بوی در حمام روزی
رسید از دست محبوبی به دستم
....
![[Powered by BLOGGER]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}