فرض کنید:
عملگر (operator) مثل # را به صورت زیر تعریف کنیم :
A#B یعنی : (A+B)/(AB)
واضح است که چنین عملگری فقط در میدانی که ما فرض کرده ایم معنا دارد و در عالم بیرون از این میدانِ فرضی کاملا بی مفهوم خواهد بود . در عین حال می توان بینهایت # تعریف کرد که هر یک در جای خود منطقی بوده وِپاسخی درست خواهند داد.
در میدان تعریف شده عملگر # یک مفهوم درونی ست که در داخل این میدان معنا دارد و بیرون آن کاملا بی معنا ست، هرچند در این میدان ، ورودی و خروجی ِ کاملا منطقی را خواهیم داشت.
به گمان من مفاهیم دینی از جنس اپراتور# هستند. مفاهیم دینی در حوزه و میدانی که توسط دین تعریف می شود ، ورودی و خروجی های خاص خود را دارند و با منطق درونی مطابقت می کنند ، حال آنکه اگر با یک منطق و معیار بیرونی به سنجش آن بنشینیم کاملا بی معنی خواهند بود.
به این دلیل است که بسیاری از مفاهیم ، مناسک و اعتقادات دینی از به چشم یک معتقد و مومنِ پاک باخته ، بسیار زیبا ، موثر ، آرامش بخش و عقلانی می آید و به همان نسبت در دید یک ناظر بیرونی که تعلق خاطری به آن ندارد، بسیار دور از ذهن ، غیر قابل قبول و بعضا منزجر کننده ، می نماید.
![[Powered by BLOGGER]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}