از يك هفته پيش از حضور رهبر انقلاب اسلامي در دانشگاه شهيد بهشتي، خبر حضور ايشان در دانشگاه مطرح شد. جلسات متعددي براي ترتيب دادن استقبال و برنامه ها تشكيل شد. كيفيت غذاي سلف دانشجويي مطلوب تر از گذشته شد. بخش هايي از خيابان هاي دانشگاه آسفالت گرديد. اساتيد سوال كننده مشخص و محورهاي سوالات محدود شد. به همه اساتيد تذكر داده شد كه از سوالات تند، حتي صنفي و دانشگاهي و اعتراض به عملكرد وزارت مربوطه و مديريت دانشگاه، پرهيز كنند و بالاخره عنوان شد كه دانشجويي غير از دانشجويان شهيد بهشتي حق حضور در مراسم را ندارند و... اما صبح روز بازديد، وسايل نقليه، تعدادي از خواهران و برادران را از دانشگاه هاي ديگر، به دانشگاه شهيد بهشتي آوردند. اين افراد بخشي از سالن را پر كردند و بسياري از دانشجويان مشتاق ديدار از دانشگاه شهيد بهشتي پشت در ماندند. در جلسه اساتيد سوالات بسياري كه به مجموعه دانشگاهي بي ارتباط بود، از جمله «حق ويزيت پزشكان» پرسيده شد. در جلسه دانشجويان نيز تركيب كاملي از دانشجويان شهيد بهشتي ديده نمي شد و به عنوان مثال كساني كه حتي از جلوي درب اين دانشگاه رد مي شدند، چنين جلوه اي از دانشجويان اين دانشگاه را تصور نمي كردند.
[+]
![[Powered by BLOGGER]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}