" آن چه ما مي‌فهميم اين است كه مسئولان حاكميت بايد صادقانه از مردم در قبال همه یِ قصورها و سوء تدبيرها پوزش خواهند و البته اين عذرخواهي شكست و عقب‌نشيني از مواضع اصولي نيست، بلكه نشانه یِ فروتني و بزرگواري است. تعظيم به مردم خود سبب جلوگيري از كرنش به بيگانگان مي‌شود.
اگر جام زهري بايد نوشيد قبل از آنكه كيان نظام و مهم تر از آن، استقلال و تماميت ارضي كشور در مخاطره قرار گيرد بايد نوشيده شود و بي ترديد اين برخورد خردمندانه و متواضعانه، از سوي ملت با همان پاداشي مواجه مي شود كه امام عزيزِ راحل روبرو شد. "
نامه ای که مدت ها از آن صحبت می شد و قرار است اتمام حجتی باشد با حجت خدا بر زمین، بالاخره منتشر شد ؛ البته بدون امضای حضرات کروبی و انصاری و محتشمی پور و البته دیگرِ آن پنجاه شصت نفرِ باقی مانده که خرداد هفتاد و هشت در فراکسیون دوم خرداد نام نوشتند. فارغ از سرانجام این اقدام -که استعفا باشد یا رفراندوم یا گزینه ی سومی که پیش از برخی به آن هشدار داده بودند - و نیز فرجام ِآن دو لایحه ، اگر مجلس ششم تنها همین نامه را در کارنامه اش می داشت ، به گمانم کفایت می کرد تا دِین اش را به مردم ایران و رای و اعتمادشان و نیز جنبش دمکراسی خواهی شان،ادا کند.
![[Powered by BLOGGER]](http://buttons.blogger.com/bloggerbutton55.gif){kind=small}