پذیرفتن معاهده ی الحاقی ِ منع ِ گسترش سلاح های هسته ای - که با توجه به سیر بیانه های صادر شده در این چند روزه در مورد وضعیت هسته ای ایران ، حکومت مجبور به پذیرش آن است - در این مقطع و در اوج فشار های بین المللی ، بسیار مفتضحانه و شرم آور خواهد بود. چرا که از یک سو امکان دست یابی ایران به سلاح های هسته ای - یا توسعه و پیشرفت در برنامه های تولید آن ها به فرض وجود - را با مشکل جدی مواجه می کند و موازنه ی نظامی ایران در منطقه را به شدت به نفع رقیبان ، تغییر خواهد داد. از این رو ایران در دراز مدت بزرگ ترین بازنده و شکست خورده ی کشمکش های فعلی خواهد بود و با پذیرفتن چنین تعهد نامه ی ولنگ و واز ی ، آن هم در حالی که از هر سو در فشار قرار دارد ، به شدت تحقیر خواهد شد.